File:Ictus (programmaboekje) 1909.pdf
Jump to navigation
Jump to search
Size of this JPG preview of this PDF file: 411 × 599 pixels. Other resolutions: 164 × 240 pixels | 329 × 480 pixels | 850 × 1,239 pixels.
Original file (850 × 1,239 pixels, file size: 367 KB, MIME type: application/pdf, 13 pages)
Captions
Captions
Add a one-line explanation of what this file represents
Summary
[edit]| Description |
Ictus, Kryptos Quartet & Laureaten Muziekkapel Koningin Elisabeth - Labyrint Ligeti Nederlands: György Ligeti (1923-2006) zag zichzelf 'zoekend als een blinde in een labyrint'. Voor elk stuk dat hij schreef, zocht hij een nieuwe oplossing, een andere uitweg, zonder te vervallen in dogma's of voorgekauwde schema's. Buiten de wereld van de hedendaagse klassiek is hij zeer populair: met zijn strakke ritmiek spreekt hij een breder publiek aan. Redenen genoeg dus om een lange, labyrintische avond doorheen zijn partituren op te zetten, in een project dat specialisten van Ictus verbindt met laureaten van de Muziekkapel Koningin Elisabeth. Nog voor het concert in de zaal begint, tikken we de tijd af met het intrigerende 'Poème symphonique' voor honderd metronomen. Het Hoorntrio is een hommage aan Johannes Brahms, die een trio voor dezelfde bezetting schreef. Eigenzinnig als hij is, laat Ligeti echter geen klassieke bezetting aan bod komen: in feite staan de drie vertegenwoordigers van de instrumentenfamilies onverzoenlijk tegenover elkaar - zelfs in het dansante tweede deel. Het tweede strijkkwartet is muziek van een onaardse schoonheid zonder welomlijnde melodieën of structuren en herinnert aan de verstilde doeken van Cézanne of Rothko. In het 'Kammerkonzert' speelt Ligeti een verrassend spel met overgeleverde vormen, trouw aan zijn motto: 'Ik zoek naar orde, maar die moet ook een beetje wanordelijk zijn'. De 'Zes Bagatellen' voor blaaskwintet zijn goeddeels op folklore geïnspireerd en waren oorspronkelijk als 'Musica ricercata' voor piano geschreven. Het zijn heel inventieve en aantrekkelijke stukken, zeker als ze met de nodige flair worden gespeeld. In 'Monument, Selbstportrait, Bewegung' schetst Györgi Ligeti een openlijk eerbetoon aan twee collegae-componisten, Steve Reich en Terry Riley. Het meesterlijke Pianoconcerto was het eindpunt van een lang proces waarin hij zijn muziek bleef herdenken: verschillende invloeden zoals Afrikaanse percussie en Europese volksmuziek zijn merkbaar aanwezig. De 'Mysterien aus der Oper Le Grand Macabre' zijn dan weer een hilarisch condensaat uit de baanbrekende opera 'Le grand Macabre'. De avond eindigt opnieuw buiten de concertzaal, waar verschillende pianisten van de Kapel u tot laat op de avond vergasten op de 'études' - voor de diehard Ligetifans! Français : György Ligeti (1923-2006) se considérait lui-même comme 'un aveugle tâtonnant dans un labyrinthe'. Pour chaque œuvre qu'il écrivait, il cherchait une nouvelle solution, une autre direction, sans tomber dans des dogmes ou des schémas préétablis. Il est très populaire en dehors du monde du classique contemporain : avec sa rythmique rigoureuse, il touche un large public. Les raisons ne manquent donc pas pour se lancer dans une longue ' soirée - labyrinthe ' à travers ses partitions, dans un projet qui associe des spécialistes d'Ictus à des lauréats de la Chapelle Musicale Reine Elisabeth. Déjà avant que le concert ne débute dans la salle, nous pourrons commencer le décompte du temps avec le surprenant 'Poème symphonique' pour cent métronomes. Le Trio avec cor est un hommage à Johannes Brahms, qui composa un trio pour la même formation. Indépendant comme il l'est, Ligeti ne fait appel à aucune formation classique: en fait, les trois représentants des familles instrumentales seront présentés dans une disposition apparemment incompatible - même dans le deuxième mouvement plus dansant. Le deuxième quatuor à cordes est de la musique d'une beauté surnaturelle dépourvue de mélodies ou structures bien définies et évoque les paisibles tableaux de Cézanne ou Rothko. Dans le 'Kammerkonzert', Ligeti se livre à un jeu surprenant avec des formes connues, en restant fidèle à sa devise: 'Je suis à la recherche d'ordre, mais celui-ci doit être aussi un peu désordonné'. Les 'Six Bagatelles' pour quintette à vents sont en grande partie inspirées du folklore et furent à l'origine écrites en tant que 'Musica ricercata' pour le piano. Ce sont des œuvres très intenses et attirantes, certainement lorsqu'elles sont jouées avec le flair nécessaire. Dans 'Monument, Selbstportrait, Bewegung' Györgi Ligeti esquisse un hommage public à deux collègues compositeurs, Steve Reich et Terry Riley. Le magistral Concerto pour piano fut l'aboutissement d'un long processus où il repensa sans cesse sa musique: plusieurs influences dont les percussions africaines et la musique populaire européennes sont clairement présentes. Les 'Mysterien aus der Oper Le Grand Macabre' constituent pour leur part un condensé hilarant de l'opéra novateur 'Le grand Macabre'. La soirée se termine à nouveau à l'extérieur de la salle de concert, où plusieurs pianistes de la Chapelle vous feront écouter jusque tard dans la soirée les 'études' - pour les inconditionnels de Ligeti! English: György Ligeti (1923-2006) described himself as 'searching like a blind man in a labyrinth'. For every work he wrote he sought a new solution, a new answer, without resorting to dogma or ready-made blueprints. He is very popular outside the world of contemporary music as his tight rhythms appeal to a broader public. Reason enough therefore to organise a long labyrinthine evening around his scores in a project that links Ictus specialists with prize-winners from the Muziekkapel Koningin Elisabeth. Even before the concert begins we shall mark time with the fascinating 'Poème symphonique' for a hundred metronomes. The Trio for Violin, Horn and Piano is a tribute to Brahms, who also composed a trio for the same instruments. In his own individual way, however, Ligeti does not give us the classical ensemble; in fact the three representatives of each family of instruments adopt an uncompromising position towards each other - even in part two, which is pure dance. The music of the Second String Quartet has an unearthly beauty without clearly defined melodies or structures and reminds us of the tranquil paintings of Cézanne and Rothko. In the 'Kammerkonzert', Ligeti plays a surprising game with traditional forms and is true to his motto: 'I seek order but it must also contain a touch of chaos'. The 'Six Bagatelles for Wind Quintet' are largely inspired by folklore and were originally composed for piano as the 'Musica ricercata'. These are highly inventive, attractive pieces, certainly if they are played with the requisite flair. In 'Monument, Selbstportrait, Bewegung', Györgi Ligeti openly pays tribute to two fellow composers, Steve Reich and Terry Riley. The masterly Piano Concerto was the end of a long process in which he constantly rethought his music: various influences such as African percussion and European folk music are clearly heard. The 'Mysterien aus der Oper Le Grand Macabre' on the other hand is condensed from the pioneering opera 'Le grand Macabre'. The evening will once again draw to a close outside the concert hall, where various Muziekkapel pianists will regale the audience until late into the night with the 'études' - for the die-hard Ligeti fans! |
| Production Details | Mysteries of the Macabre (György Ligeti); Zes bagatellen voor blazerskwintet (György Ligeti); 'Poème symphonique' voor honderd metronomen (György Ligeti); Trio voor viool, hoorn en piano (György Ligeti); film 'György Ligeti: Portrait' (1993) (Michel Follin); Strijkkwartet nr 2 (György Ligeti); Etudes voor piano, Boek I, II en III (György Ligeti); Kamerconcerto (1969-1970) (György Ligeti); Monument - Selbstportrait - Bewegung voor 2 piano's (György Ligeti); Concerto voor piano en orkest (1985-1988) (György Ligeti) Nederlands: Ictus (muzikale uitvoering); Kryptos Quartet (muzikale uitvoering); Georges-Elie Octors (muzikale leiding); Joonas Ahonen (piano); Christia Hudziy (piano); Anastasia Kozhushko (piano); Cristina Lucio-Villegas Sanz de Lara (piano); Ksenia Morozova (piano); Rolande Van der Paal (sopraan); deSingel vzw (coproductie); Opéra de Lille (coproductie) Nederlands: muziek Français : musique English: music |
| Source | deSingel, http://s3.eu-central-1.amazonaws.com/desingel-media/a1ib000000AI9WSAA1.pdf |
| Author | |
| Permission (Reusing this file) |
https://desingel.be/en/info/copyright |
Licensing
[edit]
This file is licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International license.
- You are free:
- to share – to copy, distribute and transmit the work
- to remix – to adapt the work
- Under the following conditions:
- attribution – You must give appropriate credit, provide a link to the license, and indicate if changes were made. You may do so in any reasonable manner, but not in any way that suggests the licensor endorses you or your use.
File history
Click on a date/time to view the file as it appeared at that time.
| Date/Time | Thumbnail | Dimensions | User | Comment | |
|---|---|---|---|---|---|
| current | 12:39, 30 March 2020 |  | 850 × 1,239, 13 pages (367 KB) | NellBoey (talk | contribs) | pattypan 19.06 |
You cannot overwrite this file.
File usage on Commons
There are no pages that use this file.