File:Affiche Jan Fabre - Parrots and Guinea Pigs (promotiemateriaal).pdf

Nederlands: In het oeuvre van artiest in residentie Jan Fabre staan transformatie en metamorfose centraal. In veel van Fabres producties zie je antropomorfe wezens ontstaan (performers die honden worden, of een kat, of een slang). En in zijn beeldend werk is er de absolute fascinatie en de spirituele verwantschap met de scarabee, 'het oudste geheugen van de wereld'. Al in de jaren tachtig verschenen levende dieren op de scène: kikkers, een uil. Belangrijker dan de commotie die sommige verschijningen van echte dieren op het podium verwekken, of de ten top gedreven 'instinctieve' transformatie van de acteurs, is de waarde die Jan Fabre expliciet aan dieren toekent. Voor Fabre zijn dieren de beste genezers. Bovendien hebben mensen veel te leren van het instinct en de zelfkennis van dieren. Het verband dat Jan Fabre ziet tussen dier en krijger werd reeds ten dele duidelijk in de voorstelling 'As long as the world needs a warrior's soul', vorig seizoen nog met veel succes hernomen in deSingel. Het dier en de van nature zeer lichamelijke krijger staan symbool voor strijdlust en voor vertrouwen in het instinct. Maar allicht denkt Fabre bij de voorbereiding van 'Parrots and guinea pigs' nog het meest aan de mens als proefpersoon en het dier als voorbeeld. Of, zo je wil, aan de mens die het proefkonijn in zich toelaat. Fabre spreekt in dit verband over zijn werk als een 'laboratorium der zintuigen' waarin hij op zoek gaat naar wat op het vlak van zintuiglijkheid verloren is gegaan. Misschien verdient het menselijk lichaam in confrontatie met het dier een heel andere benadering? Zien, horen, ruiken, tasten en smaken worden opnieuw getest. Misschien uitgebreid? Is er een zesde, een zevende zintuig? Is instinct een zintuig? En intuïtie? 'Parrots and guinea pigs' nodigt uit tot reflectie over de verhouding van de mens tot zijn lichaam, tot zijn zintuiglijkheid, tot de dieren, tot het dier in de mens.