File:Zes vrouwen als de zes klassieke dichters, RP-P-1964-810.jpg

Nederlands:

Identificatie
Titel(s): Zes vrouwen als de zes klassieke dichters
Objecttype: surimono egoyomi (kalenderblad)
Objectnummer: RP-P-1964-810
Catalogusreferentie: Forrer 90. Jap Cat III 3
Omschrijving: Een groep van zes vrouwen, allen uit een andere klasse stellen de zes klassieke dichters (Rokkasen) voor, uitgekozen in het voorwoord van het boek Een bloemlezing van de dichters uit het verleden en heden (Kokuwakashû). Deze groep bestaat uit dichters uit de Heian periode (794-1185): Ariwara no Narihira (825-80) (met pijl en boog), Sôjô Henjô (als maiko, links achter), Priester (hôshi) Kisen (gezien van achter), Ôtomo no Kuronushi (rechts achter), Bunya no Yasuhide (met boek) en Ono no Komachi (met waaier). Een kalenderblad (egoyomi) voor het jaar 1798, de lange en korte maanden zijn weergegeven in de waaier. Met zes gedichten.

Vervaardiging
Vervaardiger: prentmaker: Katsushika Hokusai (vermeld op object), dichter: Chibiki Ishimaro (vermeld op object), dichter: Mimasu Etaru (vermeld op object), dichter: Kosode Yukitake (vermeld op object), dichter: Yomibito Chichisu (vermeld op object), dichter: Suichikuan Kisshû (vermeld op object)
Plaats vervaardiging: Japan
Datering: 1798
Fysieke kenmerken: kleurenhoutsnede; blinddruk; lijnblok in zwart met kleurblokken; metaalpigmenten
Materiaal: papier
Techniek: kleurenhoutsnede / blinddruk
Afmetingen: blad: h 184 mm × b 232 mm

Toelichting
Een surimono is een luxe uitgevoerde prent waarop beeld met één of meerdere gedichten gecombineerd is. Bij het drukken van een surimono werd vaak gebruik gemaakt van dikker papier, blinddruk en metaal pigmenten, zoals koper- en zilverpoeder. De prenten werden vaak in opdracht van dichters gemaakt en als exclusief geschenk aan vrienden en relaties gegeven. Een egoyomi is een kalender prent, waarop de aanduiding voor de maanden verstopt zit in het ontwerp. Vaak werden egoyomi net als surimono in eigen beheer uitgegeven en aan vrienden kado gedaan. In Japan gebruikte men tot 1873 een maankalender, waarbij de volgorde van de lange en de korte maanden jaarlijks varieerde. Omdat er maar een klein aantal uitgevers kalenders mocht maken, waren particulier uitgeven kalender prenten tegen de regels van de overheid. Om deze regels te omzeilen werden de kalendergegevens verstopt in het prentontwerp.

Verwerving en rechten
Credit line: Bruikleen van de erven van W. Reyers
Verwerving: bruikleen 1964
Copyright: Publiek domein