File:UĞUR ÇALIŞKAN-SCULPTOR.jpg

Türkçe: UĞUR ÇALIŞKAN, sanatsal çalışmalarında varoluşçuluk zemininde insanlığın ürettiği tüm bulguları incelemekte(buna yanılsamalarda dahil ) ve yapıtlarında dışa vurmaktadır. Olumlayıcı postmodernist bakış açısına sahip olan sanatçı, modernitenin ürettiği determinist oluşumlara ciddi eleştirilerde bulunmaktadır. Katı ve kesin doğruların insanların yanılsamalarını arttırdığını söyleyen sanatçı, kaosun kendi iç dinamiklerinde doğruyu bir şekilde bulduğuna inanır.

Heykel ve Resimlerindeki temel konu, yüzyıllardır filozofların ve sanatçıların cevabını aradığı, estetik olarak en güzeli bulma ve anlayabilme çabasıdır, yani ham estetik.

Neden herkes en güzeli arar? Neden Kant, Hegel, Schelling ve diğer düşünürler bunun peşindedir? Sorunları nedir? Benim meselem de tam olarak bu der. "Kendimi bu fenomenin bir parçası sayarım, tek bir hücre gibi. Aynı zamanda bir parçası olduğum bu döngünün güzelliğini ve var olabilme çabasını anlamaya tasvir etmeye çalışırım, tek bir hücre bütün bir sistemi ne kadar anlayabilirse tabi , problem algı mekanizmamızın sınırları oluşunda ama bu noktada da hislerimiz devreye girer ve biraz daha yol almamız mümkün olur". İçimizdeki ham estetik hep bizi çağırır, ne zaman ona yakın işler çıkarırsak, kendimize “İşte bu” deriz ve altına imza atarız, bunlar da hep yüceye ulaşma çabasından kaynaklanır. Tüm bu ulaşılmak istenen nedir? Neden bizi çeker? Neden ona güzel estetik deriz ve bizi hoş duygular yaşatır?. Belki de çözümü çok güç olan belirsiz olan da budur. Hislerimin beni götürdüğü yere giderim ve işlerime yansıtırım, sonuç beni mutlu ediyor ise ve sever isem altına imzamı atarım. Siz de severseniz, ortak bir şeyimiz var demektir, onu paylaşırız, sevmezseniz, hiçbir anlamı yok demektir. Aslında hayatta tam olarak böyle bir şeydir.