File:PM 110420 Liebig Chromos.jpg

English: Liebig Chromos. Trade card. Series 1394, The greatest horse riders, no 2, the kozak. 1939. Private collection Paul MR Maeyaert. 11 x 7,1cm. ; Ref: PM_110420_Liebig_Chromos; www.pmrmaeyaert.eu; www.polmayer.com; Cultural heritage; Cultural heritage|Techniques|Postcard trade card. Text on reverse: DE GROOTE RUITERS; 2.- De Kozak (Zuidelijk Rusland); In het Tartaarsch beteekent “Kozak” vrij man. Niemand is dan ook meer aan zijn vrijheid gehecht dan de Kozak, wiens naam alleen reeds ons het beeld van een stug ruiter oproept. De Kozak zegt : “Wanneer ik te paard zit, is alleen God nog boven mij”. Dat gezegde vat het ideaal dier ruiters samen, die, van de XVIe eeuw af, de grenzen van het wordend Russisch rijk verdedigden tegen al zijn vijanden, maar wier opstanden tegen de centraliseerende macht -al te zeer afwijkend van hun zeden en gewoonten-, eveneens moesten onderdrukt worden. De Kozakken vormden vroeger para-militaire kolonies of “stanitzka”, die dan weer gegroepeerd waren tot de “voisko's” n; aan het hoofd van iedere “voisko » stond een “hetman”. De bijzonderste “ voisko's” waren deze van den Don, Oeral, Koeban, Terek, Amoer, 1-an Istrakan en Orenburg. De meeste Kozakken zijn volgenderwijze gekleed: de muts of papasj; de kaftan of tsjerkeska, boven de bloes gedragen; de huidenmantel of boerka. In de geschiedenis der Kozakken, rijk aan heldendaden, maar, eilaas, ook aan wreedheden, deed menig dichter en schrijver een greep. Bovendien zijn deze ruiters op vurige dravers, evenals alle zwervers, bewonderenswaardige zangers die muzikale legenden deden ontstaan, bron waaraan de meeste der Russische musici de schoonste hunner bladzijden te danken hebben. De Kozakken-gebieden van den Don, Koeban en Terek zijn thans landbouwstreken geworden. De jonge afstammelingen van de gevreesde krijgers doen nog slechts regelmatigen krijgsdienst in de eenheden van de a Ruiters van “Vorosjilof ».;