File:KOŚCIÓŁ p.w. Św. Rafała KALINOWSKIEGO w Gołonogu.JPG

Polski: Parafia św. Rafała Kalinowskiego powołana została do życia

dekretem biskupa Stanisława Bareły z dnia 27 listopada 1983 r.. W całości została wydzielona z parafii św. Antoniego.

Pierwszym proboszczem był ks. Antoni Idasiak, który podjął się trudnego dzieła budowy nowej świątyni. Po dwóch latach starań uzyskał zgodę na budowę kościoła. Powstał w miejscu dawnego przedsiębiorstwa budowlanego. Na początek betonowe wiaty i baraki stanowiły zaplecze budowlane i duszpasterskie. Zaadoptowano bowiem pozostałości po przedsiębiorstwie i urządzono w nich kaplicę oraz salki katechetyczne.

Konstrukcja kościoła św. Rafała Kalinowskiego w Dąbrowie Górniczej - Gołonogu, w przeciwieństwie do kwadratowych i prostokątnych bloków mieszkalnych, stara się złamać monotonię krajobrazu.

Autorem projektu świątyni jest znany w diecezji architekt Zygmunt Fagas, który zaprojektował w województwie katowickim ok. 20 kościołów.

Nowa świątynia jest zaprojektowana w nowoczesnym stylu, w przekroju pionowym ma kształt trójkąta, zaś w poziomie przypomina trapez. Mury kościoła wzniesiono na wysokość 6 metrów, na co później nałożono stalową konstrukcje dachu, którą pokryto blachą dachówkową. Wysokość kościoła sięga 41 metrów. Całość zwięcza żelbetonowy krzyż, umieszczony w najwyższym punkcie budowli.

Najwięcej trudności sprawił montaż konstrukcji dachu i przygotowanie terenu pod budowę, do 1,5 metra w głąb znajduje się tutaj piaskowiec, trzeba więc było robić odwierty i rozsadzać dynamitem. Po postawieniu zasadniczej konstrukcji dachowej kościół nabrał czytelnych kształtów.

Wewnątrz kościół jest przestronny, jasny i bardzo akustyczny. Jednorazowo może wejść do niego ok. 1500 osób. Z boku świątyni urządzono kaplicę z Najświętszym Sakramentem. Nad tabernakulum w kształcie serca umieszczono, odlaną z brązu, figurę Jezusa Chrystusa, od której rozchodzą się w górę i w dół złote gwiazdki, mające symbolizować miłość Chrystusa do wiernych. Z boku umieszczono relikwie św. Rafała Kalinowskiego i s. Faustyny Kowalskiej.

Światło wpada do kaplicy przez sześć pięknych witraży zaprojektowanych przez prof. Czesława Dźwigaja z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, przedstawiających hołd duchowieństwa, Caritasu, rodziny, robotników, rolników i inteligencji.

W kaplicy znajduję się także XIX w., drewniana figurka św. Katarzyny. Całość stanowi zwartą kompozycję skłaniającą do modlitwy i zadumy.

Ksiądz proboszcz prowadzi obszerna kronikę, w której skrupulatnie odnotowuje wszystkie sprawy związane z budową kościoła i funkcjonowaniem parafii. W kronice można znaleźć wiele zdjęć z poszczególnych etapów pracy budowlanej.