File:Collectie Nationaal Museum van Wereldculturen TM-60050777 Onthulling door Gouverneur Van Slobbe van het monument ter nagedachtenis aan drie omgekomen politiemilitairen Willemstad.jpg

Nederlands: Foto. Venezolaanse revolutionairen pleegden op zaterdagavond 8 juni 1929 onder leiding van Rafael Simón Urbina en Antonio Machado een overval op het Waterfort in Curaçao. Doel was het buit maken van wapens en munitie waarmee een staatsgreep in Venezuela zou kunnen worden gepleegd. De revolutionairen vertrokken diezelfde nacht nog met het door hen in beslag genomen Amerikaanse schip S.S. Maracaibo naar Venezuela, waarbij ze onder meer gouverneur L.A. Fruytier en garnizoenscommandant Borren als gijzelaar meenamen. Bij aankomst in Venezuela werden de gijzelaars vrijgelaten. De opstand tegen dictator Juan Vicente Gómez mislukte, Urbina en Machado ontkwamen.

Op deze foto zien we de onthulling op 23 november 1930 van het monument ter nagedachtenis aan de drie omgekomen politiemilitairen bij de overval op het Waterfort. Dat gebeurde door de nieuwe Gouverneur Van Slobbe (rechts). De tekst op het monument luidt: "A la memoria de los militares Vaas, Van Zuilen, Marcusse. Caidos en la defense del fuerte Waterfort la noche del 8 Junio de 1929 en nombre de sus admiradores. El comite. J.B. Suarez, D. Zalm, J.H. Jonckheer, Ch.J. Henriquez."

Een week later viel er op 29 november in de 'Amigoe di Curaçao' het volgende artikel te lezen over deze plechtige gebeurtenis:

"Onthulling van het Monument-Vaas.

Zondagmiddag ten 4 uur had op het Militair Kerkhof de plechtige onthulling plaats van het monument namens de burgerij van Curaçao opgericht op het graf der drie politie-militairen Vaas, Van Zuylen en Marcusse, bij de verdediging van het Waterfort gevallen in den droevigen nacht van 8 Juni verleden jaar. Een detachement van de militaire politie stond als eene eerewacht geschaard om het monument, dat met de nationale driekleur was bedekt. Ten 4 uur arriveerde Zijne Excellentie, Gouv. van Slobbe, vergezeld van militairen Adjudant, terwijl de militaire kapel het "Wilhelmus" speelde. De plechtigheid werd bijgewoond door de H.E.G.Mr.M. van Dijk, Proc. Gen., de heeren Dr. Desertine en Polvliet, vertegenwoordigers van het Hof van Justitie, de heeren W. van der Stok en Mr. Eskes, vertegenwoordigers van de CPIM, den heer Haayen, Insp v. d. Bel., den eerw. Heer Vaandrager Vlootaalmoezenier en den heer C.N. Winkel Commandant van het Vrijwilligerskorps Curaçao, alsmede vertegenwoordigers der plaatselijke pers en een groot aantal belangstellenden. Het initiatief tot de oprichting van dit monument was uitgegaan van den hr. D. Zalm; welk initiatief met geestdrift werd ontvangen, waarop zich dadelijk spontaan een commissie vormde, bestaande uit de heeren D. Zalm, J. Suarez, J. H. Jonckheer en Ch. Henriquez om gelden ervoor in te zamelen. De heer J. Suarez verzocht Zijne Exc. namens de Commissie het monument te willen onthullen; aan welk verzoek Zijne Exc. gaarne voldeed. Het monument is uitgevoerd in wit Carrarisch marmer in Italië, en stelt Sergeant Vaas voor, de Nederlandsche vlag in de hand, staande tegen een fortmuur ter verdediging. In het voetstuk staat gegrift: Ter nagedachtenis aan de mllitairen, Vaas, Marcusse en Van Zuilen, gevallen bij de verdediging van het Waterfort, in den nacht van 8 Juni 1929, in naam van hunne bewonderaars. Het Comité. Door den Heer J. Suarez werd daarna dank gebracht aan Zijne Exc. den Gouverneur en de burgerij, en het monument aan het Bestuur overgedragen; waarop Zijne Exc. als volgt antwoordde:

Het was eene zeer sympathieke geachte van U, Heeren Suarez, Zalm, Jonckheer en Henriquez, om het initiatief te nemen tot de oprichting van het monument, waarvoor wij ons nu bevinden. Het was zeer sympatiek van de burgerij van Curaçao om bij te dragen voor de uitvoering van het plan. De oprichting van dit monument legt getuigenis af van Uwe nobele gevoelens. Hier staan wij, Nederlanders, een van gedachten, een van gevoelen bij het graf van drie landgenooten, die vielen in de uitoefening van plicht. Hier staan wij en herinneren ons, dat wij elkander vastgrepen, toen de oorzaak van den dood van Vaas, Marcusse en van Zuylen ons toonde, dat wij waakzaam moeten zijn en sterk door eendracht. Ik stel het bijzonder op prijs, dat ik het monument heb kunnen onthullen. Vaas, Marcusse en van Zuylen. Wreed werd U het jonge leven ontnomen. Het moet voor U een voldoening zijn, dat wij, burgers van Curaçao hier zijn verzameld om U in onze herinnering terug te voeren en om uwenamen vast te leggen in steen. Soldaten. Het monument, dat hier door de Burgerij is opricht, is voor U een waarschuwing tot waakzaamheid. Het is voor U eene aansporing, eene aansporing tot het doen van Uwen plicht onder alle omstandigheid. Gij zijt belast met de bewaking van heilige goederen, van de eer van he Rijk, van den naam van ons Volk. Gij zult, indien noodig, Uwe plicht doen ten volle. Gij aanvaardt dien als een taak mannen waardig. Burgers van Curaçao. U hebt mijn woorden gehoord, U kunt ervan overtuigd zijn, dat de mannen, die deel uitmaken van de weermacht in he Gouvernement, hun plicht zullen doen zoo noodig, onder oppoffering van hun leven.

Kapitein Antheunissen, Commandant der Troepen, bracht daarna dank voor de overdracht en onthulling van het monument, speciaal aan Zijne Exc. voor de eer hen aangedaan. Wij stellen het ten zeerste op prijs dat na het gebeuren in den avond van den 8sten Juni 1929, zich een Comité gevormd heeft uit de burgerij van Curaçao, dat spontaan besloot op deze laatste rustplaats der slachtoffers een gedenkteeken, als dit, te doen oprichten, hetgeen getuigt van waardeering en sympathie jegens de gevallen kameraden. Onze gedachten gaan op dit oogehbiik terug naar die bewusten Zaterdagavond, waarop deze Politiemannen: Vaas, Marcusse en Van Zuilen, in de uitoefening van hun dienst gevallen zijn. Laat dit voor ons Politie Militairen, niet afschikkend werken of geen reden zijn om niet te allen tijde en met geheele toewijding datgene te doen wat onze plicht is, maar laten wij niettegestaande het riskante van het vak en de gevaren waaraan wij dagelijks blootgesteld zijn, hunne gedragingen als voorbeeld nemen.

Ook namens de familie der gevallenen bracht spr. dank voor hulde, die een gedeeltelijke troost moge zijn bij het verlies dat zij leden en gaf ten slotte de plechtige verzekering dat zij met zorg zullen waken, voor een goed onderhoud van het monument. Nadat door de militaire kapel een afscheidsmarsch geblazen was, werd door de onderofficieren en korporaals der mariniers een prachtige krans van levende bloemen neergelegd aan de voet van het monument. Hiermede was deze indrukwekkend plechtigheid geëindigd."